μουγκοφυσώ

παράγω βραχνό, υπόκωφο φύσημα («τα κλαδιά μουγκοφυσούν, σειούνται, σειούνται τα μαυράδια, όπου οι κλώνοι αντικτυπούν», Σολωμ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < μουγκοῦμαι «βγάζω υπόκωφη φωνή» + φυσώ].